Wpływ terapii aspiryną na termoregulację ciała strażaków

Wpływ terapii aspiryną na termoregulację ciała strażaków (Effects of low-dose aspirin therapy on thermoregulation in firefighters), S. J. McEntire, S. E. Reis, O. E. Suman, D. Hostler, „Safety and Health at Work” (2015) (w druku), s. 1-7.

Rozważając różnice pomiędzy strukturami, zasadami szkolenia czy aspektami formalno-prawnymi funkcjonowania straży pożarnej w różnych krajach na świecie, na pierwszy rzut oka dostrzec można wysoką liczbę zgonów strażaków w Stanach Zjednoczonych. Czytelnik może pomyśleć, że wynika to zapewne z różnic w wykorzystywanych materiałach budowlanych. Drewniane domy cechuje bowiem znacznie niższa nośność ogniowa, co w razie pożaru może skutkować ich zawaleniem jeszcze podczas prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczej. 

Tymczasem przyczyną ponad połowy zgonów strażaków podczas służby jest zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu. Ma na to wpływ duże obciążenie fizyczne, praca w wysokich temperaturach, ale także brak górnego limitu przyjęć w szeregi straży pożarnej, co powoduje, że średni wiek czynnego operacyjnie strażaka jest wyższy niż w Europie.

Autorzy artykułu wyjaśniają, że wśród strażaków o wyższym ryzyku wystąpienia chorób serca powszechnie stosuje się terapię aspiryną w niskich dawkach. Dowiedziono, że skutecznie zmniejsza to prawdopodobieństwo zgonu podczas wykonywania działań służbowych. Jednak problem badawczy postawiony przez autorów artykułu związany jest z możliwością obniżenia skuteczności wymiany ciepła z otoczeniem (na skutek zredukowania natężenia przepływu krwi w strukturach skóry), co może być szczególnie ważne podczas akcji ratowniczo-gaśniczych. Zdając sobie sprawę z takiego mechanizmu działania aspiryny, autorzy przeprowadzili badania na grupie 18 strażaków, które skutecznie ucięły wszelkie spekulacje.  

Dwutygodniowej terapii poddana została grupa eksperymentalna - połowa badanych otrzymywała aspirynę, połowa placebo. Następnie strażacy brali udział w ćwiczeniu fizycznym (ruch po bieżni) w pomieszczeniu o podwyższonej temperaturze. Próba kończyła się trwającą 30 min regeneracją. Wykonane zostały m.in. następujące testy: badanie przepływu krwi (tzw. dopplerowskie), badanie krzepliwości krwi, pomiar temperatury ciała oraz tętna. Dało to pełen obraz wpływu aspiryny na zachowanie ludzkiego organizmu w obszarach tak ważnych z punktu widzenia bezpieczeństwa czynnych operacyjnie funkcjonariuszy. Autorzy mówią także o zasadności powtórzenia eksperymentów na innej grupie wiekowej. Podejrzewają bowiem, że starsze organizmy mogą nieco inaczej reagować na opisywane eksperymenty. 

Bryg. dr inż. Waldemar Jaskółowski
kpt. dr inż. Paweł Gromek i kpt. Szymon Ptak są pracownikami Szkoły Głównej Służby Pożarniczej

Grudzień 2015