Warunki zamienne (cz. 2)

W pierwszej części artykuł informowałem, czym są warunki zamienne oraz jak przeprowadzić czynności kontrolno-rozpoznawcze i wszcząć postępowanie administracyjne. Dowiedzmy się więc, jak je ująć w postępowaniu administracyjnym oraz w decyzjach komendantów powiatowych (miejskich) PSP.

Postępowanie w sprawie usunięcia nieprawidłowości z zakresu ochrony przeciwpożarowej wszczyna się nie tylko ze względu na formalne wymogi zawarte w przepisach, lecz także aby osiągnąć cel działania PSP. Jest nim w miarę bezproblemowe wykonanie nakazów decyzji administracyjnej przez zobowiązanego. Założenie, że i tak wszystko skończy się jakąś decyzją, wydaną zgodnie z wolą KP(M) PSP, czyli taką, na jaką pozwolą umiejętności jedynego w powiecie strażaka prewentysty, albo co gorsza – wydaną bez żadnej woli, tylko tak, jak to robił poprzednik, jest pierwszym krokiem do porażki. Niestety – złej decyzji nie da się łatwo naprawić, chyba że zajmiemy się sprawą od nowa, a to nigdy nie przydaje urzędowi powagi. Dla własnego dobra (warto być postrzeganym jako fachowiec), dobra służby (ma być skuteczna w działaniu) i dobra społecznego (poprawa stanu ochrony przeciwpożarowej – mniej ofiar i strat materialnych) musimy przyjąć, że czynny udział strony w postępowaniu administracyjnym jest bardzo dobrym prognostykiem, a jego brak – złym.

Strona, biorąc udział w postępowaniu administracyjnym, zawczasu zużywa argumenty, których w innym przypadku użyłaby w odwołaniu od decyzji. Przy okazji oswaja się z koniecznością usunięcia nieprawidłowości, co jest ważnym czynnikiem psychologicznym, gdyż pozbawia woli walki.

Odnosimy korzyści nie tylko przez poznanie i osłabienie argumentacji strony, lecz także poprzez możliwość przedstawienia i udoskonalenia własnej. Przy umiejętnym omówieniu rodzaju nieprawidłowości, zakresu koniecznych do wykonania prac i możliwych sposobów realizacji obowiązków KP(M) PSP wiele zyskuje jako organ administracji państwowej – nie jawi się jako bezduszny urzędnik realizujący bezrefleksyjnie co mu każą, ale jako osoba stojąca na straży praworządności. Usunięcie nieprawidłowości staje się wówczas w oczach kontrolowanego kwestią nieuchronną, bo opartą na przejrzystym systemie prawa, wyłożonym szczegółowo przez organ, a więc nie pozostawiającym zbędnego pola do kombinacji prawnych. Trzeba jednak pamiętać, że szczegółowe wyjaśnienia okoliczności sprawy nie są łaską organu, a prawnym nakazem. Organ prowadzący postępowanie administracyjne ma obowiązek należytego i wyczerpującego informowania strony o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków. Musi też czuwać nad tym, aby zarówno strony, jak i inne osoby uczestniczące w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, a w tym celu powinien udzielać im niezbędnych wyjaśnień oraz wskazówek. Stosując się do tych zasad, wzmacniamy nasz autorytet. Co prawda władza i tak leży po naszej stronie, chodzi jednak o to, by nie używać bez potrzeby rozwiązań „siłowych”.

Przebieg postępowania

W postępowaniu dajemy stronie możliwość wyboru dopuszczalnych prawem wariantów zarówno jej postępowania w charakterze inwestora, jak i naszego postępowania w charakterze organu nadzorczo-egzekucyjnego. Strona może zechcieć zyskać na czasie, by zorientować się, jakie są szacunkowe koszty poszczególnych przedsięwzięć. Nie stanowi to żadnego zagrożenia dla toku sprawy. O wiele wygodniej jest bowiem wydać decyzję administracyjną, uzgodnioną co do treści nałożonego obowiązku, niż borykać się później z długotrwałym postępowaniem odwoławczym i skargowym. Ważne, by spotkanie ze stroną lub jej pełnomocnikiem nie przebiegało w cztery oczy oraz żeby urząd reprezentowały co najmniej dwie osoby. Ustalenia ze spotkania należy zaprotokołować, podając kluczowe dane, czyli:

1. co było przedmiotem spotkania,
2. jakie żądania wzniosła strona postępowania,
3. jakich wyjaśnień udzielono,
4. czy strona poprosiła o dodatkowy czas przed zajęciem stanowiska przez organ,

5. czy strona postępowania wyraziła chęć usunięcia nieprawidłowości i w jakim trybie.

Ważne, by przedstawić stronie uprawnienia organu do zajęcia stanowiska władczego, w tym również możliwości wydania decyzji zakazowej. Należy też dążyć do ustalenia ostatecznego terminu wypowiedzenia się strony w zakresie zgromadzonych dowodów oraz okoliczności faktycznych i prawnych sprawy, a w razie konieczności termin ten narzucić. Pamiętajmy, by ze wszystkimi tymi czynnościami zmieścić się w dwóch miesiącach od dnia wszczęcia postępowania.

Na spotkaniu należy poinformować o możliwości zastosowania rozwiązań zamiennych oraz o specjalnym trybie postępowania w ich sprawie. Należy przy tym wytłumaczyć wszelkie zawiłości. Nie można ukrywać przed stroną, choć to zależy od organu wyższej instancji, na czym oraz z jakich względów w danym rejonie, mieście czy dzielnicy rozwiązania takie polegają, jakie zwykle są preferowane, a jakie nie. Należy zaznaczyć, że nie jest rolą KP(M) PSP narzucenie określonych rozwiązań projektowych – mają być one dobrowolne. Można jednak powiedzieć, że zakres możliwych prac nie może odbiegać od uzgodnionych do wykonania bądź już wykonanych przez właścicieli innych budynków. Tu dobrym argumentem jest jednolitość rozwiązań ze względu na możliwość, a wręcz konieczność korzystania z nich przez strażaków w czasie akcji ratowniczo-gaśniczych.

W czasie spotkania z właścicielem budynku należy doprowadzić do wypowiedzenia się przez niego na temat możliwości usunięcia nieprawidłowości w taki sposób, jak przewidują wprost przepisy przeciwpożarowe. Co prawda to na organie administracji spoczywa obowiązek określenia wykonalności decyzji administracyjnej, jaką zamierza wydać, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by w toku postępowania ciężar ten przenieść na osobę zobowiązaną do wykonania decyzji, zanim jeszcze ta zapadnie. Jeśli bowiem strona, wiedząc o możliwości zastosowania warunków zamiennych, zechce usunąć nieprawidłowości w sposób wprost przewidziany w przepisach, to dalsze postępowanie w sprawie jest proste i kończy się wydaniem standardowej decyzji administracyjnej.

Na pewno padną pytania o różnice w kosztach poszczególnych przedsięwzięć. Co prawda przedstawianie kosztorysów poszczególnych działań nie jest rolą organu PSP, niemniej jednak można wskazać orientacyjny zakres prac przy poszczególnych rozwiązaniach, pozostawiając stronie ustalenie szczegółowych kosztów realizacji obowiązków. Ważne, by udokumentować na piśmie fakt, że strona zdecydowała się na określony rodzaj działania.

Podkreślić należy, że nie jest rolą KP(M) PSP sporządzenie ekspertyzy technicznej, inicjatywa w tym zakresie należy bowiem do właściciela budynku, obiektu lub terenu, a jej autorem może być tylko rzeczoznawca do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Nie wolno przy tym wskazywać żadnych firm, kontaktów do rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych czy innych konkretnych osób, które „pomogą” w załatwieniu sprawy.

Postępowanie z argumentacją strony

Prawidłowym działaniem organu, wynikającym z art. 75 § 2 k.p.a., jest doprowadzenie do wypowiedzenia się strony co do zebranych dowodów w sprawie i dopuszczenie jako dowodu w sprawie jej wyjaśnień (bądź ich odrzucenie). W tym zakresie nie można stosować przemilczeń, gdyż może to skutkować przegraną przed sądem administracyjnym.

Art. 75 § 1. Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodem mogą być dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz oględziny.

§ 2. Jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia właściwego organu administracji, organ administracji publicznej odbiera od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności za fałszywe zeznania.

W postępowaniu dowodowym można zwrócić się do innego organu, aby określił wykonalność konkretnych czynności budowlanych. Co prawda przepisy wyraźnie wskazują na możliwości powoływania biegłych, lecz takiego sposobu zbierania materiału dowodowego lepiej unikać. Strona postępowania może wtedy powołać własnego biegłego, wikłając organ w dowodzenie przed sądem powszechnym swoich racji, a skutkiem będzie kilkuletnie przeciągnięcie [] postępowania – to inżynierowie zatrudnieni w komendzie są biegłymi w sprawach ochrony przeciwpożarowej.

To, że strona zechce „jakoś” wykonać własne obowiązki, nie może być jeszcze powodem nadmiernej radości. Nie można przystać na żądanie strony sprzeczne z ogólnie przyjętą wymową przepisów i wiedzą. Zadaniem organu jest eliminacja wariantu niewchodzącego w rachubę z oczywistych względów praktycznych oraz wykazanie nieadekwatności rozwiązania w rozpatrywanej sytuacji faktycznej, nawet tego dopuszczalnego prawem. Jeśli takie działanie będzie należycie udokumentowane i znajdzie swoje miejsce w uzasadnieniu decyzji, podważenie opartego na nim stanowiska będzie bardzo trudne.

A gdy budynków jest więcej…

Wykonanie danego obowiązku może oddziaływać na inne podmioty, szczególnie w zakresie obowiązków dotyczących terenów przyległych do budynku (zapewnienie wody do zewnętrznego gaszenia pożaru, zbudowanie drogi pożarowej). Niewykluczone jest wykonanie danego obowiązku wspólnie przez kilku właścicieli budynków lub terenów, a nawet zaangażowanie miejscowych władz samorządowych. W takiej sytuacji trzeba rozważyć, czy obowiązki te określać dla poszczególnych podmiotów w całkowicie odrębnych postępowaniach, czy też zbadać sytuację kompleksowo, a następnie doprowadzić do wspólnych ustaleń przed wydaniem decyzji administracyjnej. W tym zakresie może się okazać pomocna procedura rozprawy administracyjnej (art. 89-96 k.p.a.).

Jest to tylko pozornie trudne do przeprowadzenia. Z uwagi na wagę prawną tego narzędzia administracyjnego wezwanym do udziału w rozprawie po prostu nie wypada odmówić, gdyż daliby tym samym sygnał całkowitego bojkotu przepisów, co organ może wykorzystać przy ustalaniu zakresów obowiązków do wykonania, a sąd administracyjny z całą pewnością weźmie pod uwagę. Ustalenia podjęte na rozprawie są bardzo wiążące dla stron postępowania. Ponadto przepis daje możliwości oddziaływania na strony w zakresie przebiegu rozprawy, dyscyplinowania jej uczestników oraz wpływu na jej ostateczne ustalenia, od których nie ma odwołań.

Niechętna strona

Gdy strona nie bierze udziału w postępowaniu, nie odnosi się do wezwań organu lub zaniedbuje uzgodniony termin odniesienia się do materiału dowodowego oraz stanu faktycznego i prawnego sprawy, należy grzecznie poinformować ją o zakończeniu postępowania i o możliwości odniesienia się do ostatecznych ustaleń w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania pisma. Po czym, dysponując zwrotnym potwierdzeniem odbioru, należy wydać decyzję administracyjną, z określeniem obowiązków w sposób optymalny ze względu na ochronę przeciwpożarową obiektu (jeśli tylko istnieje prawdopodobieństwo realizacji przepisów wprost). Zachodzi wówczas sytuacja opisana w art. 81 k.p.a., czyli okoliczność faktyczna zostaje uznana za udowodnioną, jeśli strona miała możliwość wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów. Chyba że organ zdecyduje się odstąpić od zasady czynnego udziału strony i możliwości jej wypowiedzenia się, gdyż sprawa nie cierpi zwłoki ze względu na niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego albo ze względu na grożącą niepowetowaną szkodę materialną (art. 10 § 2).

W uzasadnieniu decyzji należy koniecznie opisać przebieg postępowania, uwypuklając brak udziału w nim strony mimo dawania takich możliwości na poszczególnych jego etapach. Inne składniki decyzji nie odbiegają od decyzji standardowej, należy tylko podkreślić, że informowano stronę o możliwości zastosowania w sprawie warunków zamiennych, ale nie odpowiedziała na inicjatywy organu w tym zakresie.

Tak doszliśmy do etapu zakończenia postępowania, czyli do wydania decyzji administracyjnej.

Nakaz wykonania ekspertyzy

Interesuje nas przypadek, gdy przepis jest niewykonalny z różnych względów, głównie z braku miejsca bądź ze względu na możliwość naruszenia przy jego realizacji statyki budynku, a jego niewykonalność została omówiona (udowodniona) w postępowaniu administracyjnym. Należałoby wówczas jakoś uwzględnić w decyzji KP(M) PSP warunki zamienne. Są na to dwa sposoby. Najpierw trudniejszy.

Jeżeli strona w postępowaniu wyraziła chęć (a najlepiej – żądanie) zastosowania warunków zamiennych, należy to wprost uwzględnić w decyzji administracyjnej. W tym przypadku rozstrzygnięcie decyzji będzie miało postać kilkupunktowego nakazu (sekwencji działań), a jej formuła wykracza poza standardy znane ze wzorów.

Najpierw należy zmodyfikować podstawę prawną decyzji, poprzez dopisek: (…) oraz na podstawie [tu należy wskazać konkretny przepis o warunkach zamiennych, np. § 2 ust. 3a warunków techniczno-budowlanych].

Sentencji decyzji należy nadać następującą treść:

nakazuję usunięcie następujących nieprawidłowości [tu lista nieprawidłowości], poprzez:

1. wykonanie ekspertyzy technicznej [tu należy wykazać, o którą z ekspertyz chodzi, stosując precyzyjne odniesienie do konkretnego przepisu],
2. uzgodnienie ekspertyzy o której mowa w pkt 1 z właściwym terenowo komendantem wojewódzkim PSP [przy czym należy zastosować pełną nazwę organu i wskazać jego siedzibę z podaniem adresu; należy zaznaczyć, że z wnioskiem o uzgodnienie ekspertyzy występuje strona postępowania lub jej pełnomocnik w rozumieniu k.p.a.],
3. uwzględnienie w projekcie budowlanym wskazań uzgodnionej ekspertyzy oraz treści uzgodnienia [postanowienia KW PSP],
4. uzgodnienie projektu budowlanego o którym mowa w pkt. 3 niniejszej decyzji z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych,
5. wykonanie prac, określonych w projekcie, o którym mowa w pkt 3 i 4 niniejszej decyzji.

Następnie określa się termin realizacji tak nałożonego obowiązku, bez wskazywania terminów cząstkowych. Ze zrozumiałych względów termin ten powinien być określony w latach.

Taka decyzja jest bardzo skomplikowana i zawiera cały szereg słabości. Już sama wymuszona opisem etapów koniecznego postępowania wieloczłonowość pozwala przypuszczać, że pojawiające się na kolejnych szczeblach problemy z jej realizacją mogą „zainspirować” stronę do podejmowania prób podważenia zasadności nałożonych obowiązków. Największą ze słabości wydaje się fakt, że w decyzji ani razu nie wspomina się, w jaki konkretny sposób usunąć nieprawidłowość – decyzja tylko nakłania do zastosowania w tej sprawie procedury, z której ten sposób dopiero będzie wynikał. Ale wspomniane trudności są do pokonania, a sentencja decyzji jest do obronienia. Kluczem do obrony jest kwestia wykonalności obowiązków wprost – jeśli są niewykonalne, to nie ma innego wyjścia dla właściciela budynku, niż usunąć nieprawidłowości w formie warunków zamiennych.

Nie zalecam stosowania tego wzoru, choć mogą się zdarzyć sytuacje, gdy innego wyjścia po prostu nie będzie. Zalecam zastosowanie w sprawie prostszego sposobu, o którym niżej.

Postanowienie o zawieszeniu postępowania

W k.p.a. zawieszenie postępowania to osobny rozdział (art. 97-103). Czasami wręcz trzeba z niego skorzystać.

Jedną z przyczyn zawieszenia postępowania jest sytuacja, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ (…). Odpowiada to następującej sytuacji prawnej: KP(M) PSP nie może sam określić, co konkretnie ekspertyza ma zawierać, więc wydanie przez ten organ decyzji nakazującej sposób usunięcia nieprawidłowości w obiekcie zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego (uzgodnienia ekspertyzy) przez inny organ (przez KW PSP). Czytelniejszy powód do zawieszenia postępowania trudno sobie wyobrazić.

Zawieszenie nie może być automatyczne i bezwarunkowe, musi być umotywowane okolicznościami sprawy. Czyli albo musi wystąpić o to strona postępowania, informująca, że chętnie zastosuje w sprawie warunki zamienne, albo też KP(M) PSP uzna w postępowaniu, że przepisów nie da się zastosować wprost, więc z urzędu stwierdzi konieczność zastosowania w sprawie warunków zamiennych. Jak by nie było, takie ustalenie należy udokumentować, zanim postępowanie będzie zawieszone.

Należy pamiętać, by postępowania nie zawieszać bezterminowo. Zgodnie z art. 100 k.p.a., organ administracji publicznej, który zawiesił postępowanie z przyczyny określonej w art. 97 § 1 pkt 4, wystąpi równocześnie do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego albo wezwie stronę do wystąpienia o to w oznaczonym terminie, chyba że strona wykaże, że już zwróciła się w tej sprawie do właściwego organu lub sądu.

Ze zrozumiałych względów KP(M) PSP nie będzie występował sam do KW PSP o uzgodnienie ekspertyzy strony postępowania, więc w postanowieniu o zawieszeniu postępowania należy wezwać stronę do przedłożenia w KW PSP ekspertyzy dotyczącej warunków zamiennych w obiekcie, wobec którego toczy się przed KP(M) PSP postępowanie.

Nieco kłopotliwy jest w tej sytuacji art. 100 § 2 i 3 k.p.a., dający możliwość załatwienia zagadnienia wstępnego przez organ prowadzący sprawę, gdy zawieszenie postępowania mogłoby spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważną szkodę dla interesu społecznego. W takich sytuacjach, ocenianych jako skrajnie niebezpieczne, lepiej jest nie zawieszać postępowania, tylko wydać po prostu decyzję zakazującą eksploatacji budynku bądź jego części.

W sprawie zawieszenia postępowania KP(M) PSP wydaje postanowienie. Można mu nadać następującą treść:

Na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. [tu pełny publikator] w związku z art. 26 ustawy o PSP [tu pełny publikator] zawieszam postępowanie wszczęte pismem z dnia […] nr […] w przedmiocie następujących nieprawidłowości [lista nieprawidłowości], na okres [nie mniej niż sześciu] miesięcy od dnia otrzymania niniejszego postanowienia, w celu uzyskania przez [dane strony postępowania] uzgodnienia przez KW PSP w […] warunków zamiennych, dotyczących usunięcia ww. nieprawidłowości w inny sposób, niż to stanowią przepisy wprost [ta formuła może być rozwinięta i doprecyzowana].

Jednocześnie na mocy art. 100 § 1 k.p.a. wzywam stronę do wystąpienia do KW PSP [tu pełna nazwa i adres organu] w terminie [termin o dwa miesiące krótszy od wymienionego wyżej, żeby KW PSP zdążył wydać postanowienie] miesięcy od dnia otrzymania niniejszego postanowienia, celem uzyskania uzgodnienia, o którym mowa wyżej.

W uzasadnieniu należy posłużyć się następującymi formułami:

W czasie czynności kontrolno-rozpoznawczych, przeprowadzonych w dniu(ach) […] na podstawie upoważnienia KP(M) PSP w […] z dnia […] nr […], stwierdzono wymienione w sentencji niniejszego postanowienia nieprawidłowości. Nieprawidłowości te opisano w protokole z dnia […], podpisanym bez uwag [z uwagami, bądź nie podpisanym] przez […]. Postępowanie w sprawie usunięcia tych nieprawidłowości wszczęto pismem z dnia […] nr […]. W toku postępowania ustalono, że nieprawidłowości, o których mowa, nie są możliwe do usunięcia zgodnie z literalnym brzmieniem naruszonych przepisów. Mając na względzie deklarację strony postępowania o zastosowaniu w sprawie warunków zamiennych [tu należy posłużyć się formułą z danego przepisu, dotyczącego okoliczności sprawy, a umożliwiającego zastosowanie warunków zamiennych, gdyż przepisy te nieco różnią się one między sobą], to jest przepisu [przytoczyć przepis i publikator] postanowiono o zawieszeniu postępowania, gdyż wydanie decyzji nakazującej usunięcie ww. nieprawidłowości oraz określającej sposób ich usunięcia zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez KW PSP [pełna nazwa organu wraz z adresem], w postaci uzgodnienia w formie postanowienia ekspertyzy technicznej [bądź innego dokumentu, np. wniosku] w trybie [przytoczyć odpowiedni przepis].

W związku z koniecznością zachowania interesu społecznego, polegającego na przyjęciu akceptowalnego obowiązującymi przepisami poziomu ochrony przeciwpożarowej, określono, że strona dokona przewidzianych prawem czynności, mających na celu zajęcie stanowiska przez KW PSP w formie wyżej opisanej, w terminie nie dłuższym niż wskazany w sentencji postanowienia.

W postanowieniu o zawieszeniu postępowania ważne jest pouczenie, wskazujące stronie cel takiego rozwiązania. Zwykle sprowadza się ono do informacji o możliwości zaskarżenia. Tym razem należy je rozbudować o kilka informacji.

Po uzyskaniu uzgodnienia, o którym mowa w sentencji niniejszego postanowienia, strona przedłoży je w siedzibie tutejszego organu, celem podjęcia zawieszonego postępowania i uwzględnienia postanowienia KW PSP w decyzji administracyjnej, kończącej postępowanie.

W przypadku nieprzedłożenia postanowienia KW PSP w terminie określonym w sentencji niniejszego postanowienia dla okresu zawieszenia postępowania zostanie ono podjęte, w celu wydania decyzji administracyjnej uwzględniającej aktualne okoliczności sprawy.

Oznacza to, że trzeba będzie – skoro już stwierdziliśmy wcześniej w postępowaniu, że przepisów nie da się zastosować w sprawie wprost, a strona nie podjęła czynności związanych ze sporządzeniem u uzgodnieniem ekspertyzy – podjąć na nowo zawieszone postępowanie i wydać decyzję tego rodzaju, by strona musiała usunąć nieprawidłowości w sposób zamienny. Niestety – wówczas nie ma innego wyjścia niż wydać opisaną wyżej, nad wyraz kłopotliwą (bo nie sprawdzoną w praktyce) decyzję nakazującą wykonanie ekspertyzy.

Dalsza część pouczenia jest standardowa, mianowicie: Na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do KW PSP [pełna nazwa organu wraz z adresem] w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia (art. 101 § 3 k.p.a.).

Wydanie decyzji uwzględniającej postanowienie KW PSP

Jeśli strona zmieści się w ustalonym terminie i przedstawi nam postanowienie KW PSP uzgadniające ekspertyzę, wówczas wydajemy króciutkie postanowienie o podjęciu postępowania. Nie służy na nie zażalenie. Następnie wydajemy decyzję prawie identyczną, jak standardowa (zawierającą wszystkie składniki, o których mowa w art. 107 k.p.a.), z tym że nieprawidłowości w obiekcie traktujemy w sposób „pakietowy”, przez co sentencja decyzji przyjmie następujący wzór:

(…) nakazuję usunięcie następujących nieprawidłowości: [tu wyliczone nieprawidłowości, jeszcze nie usunięte przez stronę] poprzez wykonanie następujących zaleceń, określonych w postanowieniu KW PSP [pełna nazwa organu z adresem] z dnia… nr…: [tu wyliczanka prac, na które zgodził się KW PSP i które – ewentualnie – dodatkowo zalecił].

W uzasadnieniu, ponad ogólnie przyjęte formuły, opisuje się przebieg postępowania, okoliczności jego zawieszenia oraz podjęcia, czyli sumujemy to, co dotychczas wytworzyliśmy na piśmie.

W taki właśnie, całkiem prosty sposób można uwzględnić „ekspertyzę w decyzji”.

st. bryg. Paweł Rochala jest doradcą komendanta głównego PSP
kwiecień 2017