System oceny bezpieczeństwa pożarowego domów studenckich

A ranking system for fire safety performance of student housing facilities, M.A. Hassanain, M.A. Hafeez, M.O. Sanni-Anibire, „Safety Science” 92 (2017), s. 116-127.

Domy studenckie są powszechnie uznawane za obiekty o podwyższonym zagrożeniu pożarowym. Pożary w tego typu miejscach nie zdarzają się nadmiernie często, ale ich skutki są znacznie poważniejsze niż tych odnotowywanych w podobnych obiektach zamieszkania zbiorowego, choćby ze względu na gęstość obciążenia ogniowego typowego pokoju studenckiego. W jaki sposób obiektywnie ocenić poziom bezpieczeństwa pożarowego tego typu obiektów?

Odpowiedzi na to pytanie poszukują naukowcy z Arabii Saudyjskiej. Zauważają oni, że ocena istniejących, starych budynków pod kątem wymogów stawianych przez obowiązujące przepisy może doprowadzić do nierealistycznych wniosków. Zaproponowali więc bardziej całościowe podejście, proponując kompletny system oceny bezpieczeństwa pożarowego. W ocenie obiektu uwzględnili m.in. charakterystykę obiektu, zainstalowane systemy zabezpieczeń, system zarządzania bezpieczeństwem, system kontroli i przeglądów. Przeprowadzili ewaluację istotności poszczególnych parametrów, wykorzystując metodę ekspercką. Ostatecznie pogrupowali domy studenckie według czterech kategorii oznaczonych literami od A do D.

Nasuwa się pytanie: w jaki sposób badania realizowane w gorących krajach arabskich mogą mieć przełożenie na rodzimy grunt? Otóż inżynieria bezpieczeństwa posługuje się uniwersalnym językiem. Naukowcy wykorzystali w analizach m.in. następujące czynniki: liczbę wyjść ewakuacyjnych, liczbę użytkowników budynków, szerokość dróg ewakuacyjnych, długość dojść ewakuacyjnych i szerokość poszczególnych wyjść ewakuacyjnych.

Autorzy: bryg. dr inż. Waldemar Jaskółowski, kpt. dr inż. Paweł Gromek i kpt. dr inż. Szymon Ptak są pracownikami Szkoły Głównej Służby Pożarniczej

kwiecień 2017