Nic o nas – bez nas

Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Pracowników Pożarnictwa obchodził jubileusz 25-lecia działalności. Na uroczystość związaną z tym wydarzeniem przybyło wielu gości, a wśród nich komendant główny PSP gen. brygadier Wiesław Leśniakiewicz. Obecni byli również przedstawiciele zaprzyjaźnionych ze związkiem central związkowych służb mundurowych.

Podczas obchodów podziękowano działaczom NSZZ PP za poświęcenie, aktywność i wytrwałość w realizacji postawionych przed Związkiem statutowych zadań, a przedstawicielom zaprzyjaźnionych służb – za wspieranie strażackich inicjatyw. Miłymi akcentami uroczystości było uhonorowanie Związku brązowym medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa”, a także wręczenie przez członków Zarządu Głównego NSZZ Pracowników Pożarnictwa jego przewodniczącemu Krzysztofowi Hetmanowi pięknej buławy, jako znaku przywództwa i zaufania.

Związek rozpoczął swoją działalność po uzyskaniu 6 września 1990 r. postanowienia o wpisaniu do Rejestru Związków Zawodowych. Jego pierwszym przewodniczącym został Ryszard Ułanowski.

W swojej bogatej historii NSZZ PP wielokrotnie, poprzez m.in. organizowane protesty, upominał się o prawa polskich strażaków. Ostatnio miało to miejsce przed Sejmem RP w Warszawie – w dniach 5-8 października stało tam miasteczko służb mundurowych, stanowiące kontynuacją działań protestacyjnych Federacji ZZ Służb Mundurowych. Zrzesza ona związki zawodowe reprezentujące funkcjonariuszy i pracowników: Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Służby Celnej.

br.

fot. Bogdan Romanowski

O służbie i obronie praw w rozmowie z przewodniczącym ZG NSZZ Pracowników Pożarnictwa Krzysztofem Hetmanem.

Z perspektywy minionych 25 lat – jaki największy sukces odniósł Związek?

– W minionym ćwierćwieczu jako Związek byliśmy świadkami i uczestnikami procesu zawiązywania się ruchu związkowego w służbach mundurowych. Uczestniczyliśmy jednocześnie w procesie organizacji Państwowej Straży Pożarnej, będąc stroną dialogu społecznego – także poza naszą służbą. Znamiennym początkiem stabilizacji pozycji ZG NSZZ Pracowników Pożarnictwa w tym dialogu było przyjęcie naszej organizacji w marcu 2004 r. do Forum Związków Zawodowych – jednej z trzech reprezentatywnych central związkowych. Dlatego też z perspektywy czasu za jeden z największych sukcesów uznałbym powstanie i wzmocnienie więzi pomiędzy służbami mundurowymi. Zapoczątkowane w 2003 r. wspólne działania Międzyzwiązkowego Komitetu Protestacyjnego Policji, Straży Granicznej i PSP doprowadziły do zawiązania się Federacji Związków Zawodowych Służb Mundurowych.

Przez te wszystkie lata nasze zdecydowane wspólne działania, protesty i wystąpienia dotyczyły wszystkich aspektów działalności i problemów służb mundurowych. Od wprowadzenia i realizacji ustawy modernizacyjnej w latach 2007-2009, poprzez walkę w sprawie niekorzystnych rozwiązań emerytalnych i zmian systemowych w zakresie naszych uprawnień, kończąc na aktualnych działaniach, chociażby w zakresie braku waloryzacji uposażeń. I właśnie ta wspólnota i niezłomność w działaniu, która wykształciła się przez te lata i którą do tej pory udaje się nam budować i tworzyć, jest wartością, którą każdy ze związków może nazwać własnym sukcesem.

Jakie najważniejsze zadania stoją przed Związkiem?

– Bez wątpienia jest nim dialog społeczny w służbie, prowadzony z poszanowaniem różnic stanowisk i odmienności poglądów. Trzeba bowiem pamiętać, że działamy zawsze dla dobra służby, a w szczególności tych strażaków, którzy działając na pierwszej linii, narażają swoje życie i zdrowie. Tylko w ramach autentycznego, niepozorowanego dialogu można poprawić stan bezpieczeństwa i higieny pracy i służby, a także przeciwdziałać różnym niepokojącym zjawiskom i zdarzeniom.

Kolejnym celem jest zmiana ostatnio wprowadzonych niekorzystnych rozwiązań systemowych dotyczących zwolnień lekarskich funkcjonariuszy, w tym zmiana i uzupełnienie przepisów o gwarancje zachowania 100% uposażenia, jeżeli choroba funkcjonariusza ma związek ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby, a także wprowadzenie okresu przejściowego. Nierozwiązana pozostaje także zgłaszana od kilku lat kwestia wprowadzenia rozwiązań kodeksowych dotyczących wynagrodzenia za służbę strażaka w warunkach ponadnormatywnych. Nie jest to bowiem sprawiedliwe, by praca w nadgodzinach była finansowana w mniejszym stopniu niż w godzinach objętych normą.

Wewnątrz Związku największym wyzwaniem jest dziś bezsprzecznie zwiększenie aktywności naszych struktur terenowych i mobilizacja młodego pokolenia. Musimy pamiętać, że to od nich będzie zależał nie tylko kształt i forma naszej formacji, lecz także przyszłość nas wszystkich.

Czego można życzyć Związkowi i jego członkom na kolejne lata działalności?

– Myślę, że przede wszystkim wytrwałości i konsekwencji w obronie praw i godności funkcjonariuszy oraz pracowników pożarnictwa. Niech te minione 25 lat będzie wizytówką naszego profesjonalnego i merytorycznego działania, którego nadrzędnym celem zawsze byli i będą ludzie, poczucie przynależności i wspólnoty, a przede wszystkim poczucie własnej wartości. Znajduje to odzwierciedlenie w naszym sztandarowym haśle – Pamiętajmy, Związek Zawodowy tworzą ludzie, i to dla nich i obrony ich praw powoływana jest organizacja związkowa.

rozmawiał Bogdan Romanowski