Lekki samochód ratownictwa wysokościowego na podwoziu FORD RANGER DCAB XLT 2,2 tdci (4x4)

Ratownictwo wysokościowe to zespół czynności podejmowanych w celu ratowania ludzi i zwierząt, szczególnie w miejscach i terenach trudnodostępnych, na wysokości i poniżej poziomu ziemi.

W zakresie podstawowym jest ono realizowane przez każdą jednostkę PSP, zaś na poziomie specjalistycznym przez specjalistyczne grupy ratownictwa wysokościowego (SGRW) - z wykorzystaniem technik alpinistycznych, śmigłowca i innego sprzętu. Z uwagi na różnorodność technik i wysoki poziom trudności zadań wykonywanych przez SGRW wyposażenie takiej grupy obejmuje wiele różnorodnych narzędzi.

Ratowników wysokościowych i sprzęt, którym się posługują, przewożą na miejsce działań samochody ratownictwa wysokościowego. Powinny mieć one odpowiednią klasę, w zależności od poziomu gotowości grupy. Przy poziomie A taki samochód nie jest wymagany, przy poziomie B konieczny jest samochód klasy lekkiej, zaś przy poziomie C, niezależnie od innych samochodów, wymagane są dwa samochody ratownictwa wysokościowego - jeden klasy lekkiej i jeden klasy średniej.

W 2015 r. do jednostek PSP trafiło 19 lekkich samochodów ratownictwa wysokościowego. Zakup został zrealizowany w dwóch etapach, w ramach projektu „Zwiększenie skuteczności prowadzenia długotrwałych akcji ratowniczych” współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Funduszu Spójności z Programu Infrastruktura i Środowisko. Zarówno pierwszą część dostaw (15 pojazdów), jak i drugą (cztery pojazdy) zrealizowała firma Frank-Cars Sp. z o.o. z Częstochowy.

Pod zabudowę lekkiego samochodu ratownictwa wysokościowego wykorzystano Ford Ranger DCAB XLT 2,2 TDCi (4x4). To pojazd z nadwoziem typu pick-up, z podwójną, czterodrzwiową kabiną mającą pięć miejsc siedzących. Napęd stanowi czterocylindrowy silnik wysokoprężny z turbodoładowaniem, o pojemności skokowej 2198 cm3. Maksymalna moc silnika wynosi 110 kW (150 KM). Napęd z silnika przenoszony jest za pośrednictwem sześciostopniowej skrzyni biegów, z reduktorem umożliwiającym sprawniejsze poruszanie się w terenie, poprzez zwiększenie momentu obrotowego. Skrzynia rozdzielcza pozwala na załączenie napędu na wszystkie koła. Zintegrowana jest z centralnym mechanizmem różnicowym wyposażonym w blokadę.

Z przodu samochodu znajduje się osłona rurową, która stanowi też podstawę do przytwierdzenia dwóch punktów mocowania stanowisk ratownictwa wysokościowego, każdy o wytrzymałości 25 kN. Pozostałe dwa punkty mocowania ulokowane zostały z tyłu pojazdu i zintegrowane ze zderzakiem. Ponadto pomiędzy przednim orurowaniem a podstawą bagażnika dachowego rozpięte są stalowe linki, które dodatkowo chronią nadwozie przed uszkodzeniem przez gałęzie.

Do przewożenia wyposażenia wykorzystana została przestrzeń utworzona ze skrzyni ładunkowej przykrytej wykonaną z kompozytu poliestrowego (GRP) nadstawką typu hard top. Do sprzętu można się dostać z trzech stron - z tyłu znajduje się przeszklona klapa odchylana do góry i burta otwierana do dołu, a po obu stronach - boczne klapy odchylane do góry. Przestrzeń sprzętowa oświetlona jest listwami LED, otwarcie jednej z klap powoduje jednoczesne włączenie oświetlenia i kontrolki otwarcia umieszczonej w kabinie. Dodatkowe miejsce do przewożenia sprzętu wygospodarowano, montując bagażnik dachowy o nośności 150 kg.

Trzy spośród dostarczonych pojazdów zostały wyposażone w specjalny system łączności umożliwiający nawiązanie kontaktu z obsadą śmigłowca ratowniczego. To cyfrowy system duplexowy, pozwalający na pracę maksymalnie ośmiu użytkownikom, w tym czterem w opcji rozmowy konferencyjnej. Zestaw wyposażony jest m.in. w dwa rodzaje zestawów nagłownych, składających się ze słuchawek z mikrofonem. Cztery zestawy z pojedynczą słuchawką przystosowane są do założenia pod kaski SGRW, a pozostałe cztery mają podwójne słuchawki, które sprawdzą się nawet w hałasie o natężeniu min. 115 dB.

Paweł Frątczak
Janusz Woźniak
fot. Maciej Buszczak

wrzesień 2016