Kontrola budynków użyteczności publicznej w oparciu o ocenę ryzyka

Inspection of public buildings based on risk assessment, P. Drukis, L. Gaile, L. Pakrastins, „Proceedia Engineering” 172 (2017), s. 247-255.

W artykule przedstawione zostało inżynierskie podejście do zagadnień dotyczących kontroli budynków użyteczności publicznej. Wykorzystano w tym celu specjalnie opracowaną metodę oceny ryzyka. Autorzy zastosowali ją na potrzeby badań tego rodzaju obiektów na Łotwie.

Za punkt wyjścia przyjęto wyniki analizy aktualnego stanu prawnego. Zwrócono uwagę na uregulowanie kwestii m.in. odporności mechanicznej oraz stabilności budynków, bezpieczeństwa pożarowego, higieny, zdrowia i czynników środowiskowych, ochrony przed hałasem, ekonomiczności energetycznej, a także zrównoważonego wykorzystania bogactw (zasobów) naturalnych. Do oceny ryzyka posłużyła metoda macierzowa. Wzięto pod uwagę trzy zasadnicze grupy czynników determinujących właściwe bezpieczeństwo: odporność mechaniczną i stabilność budynku; bezpieczeństwo budynku w warunkach pożaru, a także higienę, zdrowie i czynniki środowiskowe w budynku. Każdej z grup przypisano trzy poziomy ryzyka. Pierwszy z nich odnosił się do sytuacji, w której można mówić o akceptowalnym poziomie bezpieczeństwa. Poziom trzeci traktował o nieakceptowalnym poziomie ryzyka. Poziom drugi sytuował się pomiędzy dwoma pozostałymi.

Ocenę ryzyka rozpoczęto od identyfikacji budynków użyteczności publicznej przeznaczonych dla co najmniej 100 użytkowników. Zidentyfikowane 7252 obiekty zostały przyporządkowane do następujących kategorii: 1) hotele, 2) budynki biurowe, 3) sklepy, 4) budynki infrastruktury komunikacyjnej (m.in. stacje, terminale, obiekty zaplecza), 5) budynki do celów rozrywkowych, 6) muzea i biblioteki, 7) szkoły, uniwersytety oraz budynki na potrzeby naukowe, 8) szpitale oraz inne obiekty opieki medycznej, 9) obiekty sportowe, 10) budynki kultu religijnego, 11) budynki historyczne, 12) inne. Ryzyko zostało wyliczone dla 1623 budynków (najwięcej dla 766 hoteli). Warto nadmienić, że dla 175 spośród nich oszacowano poziom ryzyka 2 lub 3 (zaleca się podjęcie działań zmierzających do poprawy stanu bezpieczeństwa). Wyniki oceny ryzyka zostały naniesione na mapę kraju, co przejrzyście ukazało rozmieszczenie analizowanych obiektów, w tym skupiska tych, które cechują się najwyższym poziomem zagrożenia.

Autorzy: bryg. dr inż. Waldemar Jaskółowski, kpt. dr inż. Paweł Gromek i kpt. dr inż. Szymon Ptak są pracownikami Szkoły Głównej Służby Pożarniczej

kwiecień 2017