Drabina hydrauliczna Magirus M39l na podwoziu Iveco Magirus MLC160E32FF (4x2)

Oznaczenie pojazdu wg normy PN-EN 1846 M-1-3 PN-EN-14043-ODKK-34/13-0-1 (SD 37) (4x2)

Drabina hydrauliczna M39L została zabudowana na dwuosiowym podwoziu Iveco Magirus MLC160E32FF (4x2). Do napędu pojazdu zastosowano sześciocylindrowy rzędowy silnik Iveco typ F4AFE611D*C, spełniający wymogi normy Euro VI. Ten wysokoprężny czterosuwowy silnik wyposażony jest w układ bezpośredniego wtrysku paliwa typu Common Rail oraz turbodoładowanie z chłodzeniem powietrza. Jego maksymalna moc wynosi 235 kW (320 KM). Do przekazywania napędu na tylną oś z możliwością blokady mostu napędowego służy zautomatyzowana, dwunastobiegowa (12 + 1), synchronizowana skrzynia biegów typu ZF 12AS 1210. Opcjonalnie może być zastosowana automatyczna skrzynia biegów Allison Transmission.

Dwudrzwiowa kabina pozwala przewozić trzyosobową załogę w układzie 1 + 2.

Wszystkie elementy zabudowy, czyli zespół drabiny oraz nadwozie ze skrytkami sprzętowymi, znajdują się na ramie pomocniczej przymocowanej do ramy podwozia samochodu.

Centralnym elementem drabiny jest obrotnica, na której osadzono cały zespół drabiny. Wszystkie jego ruchy wykonywane są hydraulicznie. Jest to drabina automatyczna, co oznacza, że jednocześnie można wykonywać nią kilka ruchów, np. podnoszenie, wysuwanie i obrót. Podnoszenie umożliwiają dwa siłowni, przymocowane do  obrotnicy i  przęsła drabiny. Drabina obracana jest za pomocą silnika hydraulicznego, a ruch obrotowy nie ma ograniczenia.

Zespół drabiny składa się z pięciu wysuwanych przęseł, mających formę kratownic z profili zamkniętych, ze stali drobnokrystalicznej. Wysuwanie i ściąganie przęseł odbywa się za pomocą lin stalowych pracujących przeciwbieżnie. Specjalna technologia lakierowania proszkowego przęseł gwarantuje trwałość powłoki, jej długą żywotność oraz dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne.

Wszystkie ruchy drabiny są korygowane przez system stabilizacji drgań Magirus CS. Poprzez czujniki zainstalowane na dole i bokach przęseł drgania są natychmiast rozpoznawane przez główny komputer, informacje o nich przetwarzane, a drabina w ułamku sekundy stabilizowana przez hydrauliczne wysterowanie ruchów przeciwnych.

W drabinie M39L zastosowano kosz ratowniczy nowej generacji RC 400, o nośności podwyższonej do 500 kg i powierzchni 0,95 m2. Jest on przystosowany dla czterech osób (360 kg + 40 kg wyposażenie) - osiągnięto więc parametr do niedawna zarezerwowany dla podnośników pożarniczych. Konstrukcja kosza składa się ze szkieletu z profili rurowych i antypoślizgowej podłogi. Kosz zamontowany został na stałe na ostatnim przęśle drabiny. Aby nie zwiększać maksymalnej wysokości pojazdu powyżej złożonych przęseł drabiny, podczas transportu jest składany. Jego sprawienie do pozycji roboczej następuje natychmiast po rozłożeniu podpór. Wyposażono go w wielofunkcyjne uchwyty do mocowania noszy ratowniczych, wentylatora oddymiającego lub działka wodno-pianowego o wydajności 2500 l/min przy ciśnieniu 7 barów. Nosze ratownicze montuje się na specjalnym stelażu, co pozwala na ewakuację osób rannych lub o ograniczonej możliwości poruszania się. Dwie ruchome, składane i chowane w podwójnej podłodze drabinki, ułatwiające wejście do kosza przez boczne wejścia - to nowe rozwiązanie, odmienne od dotychczas stosowanych.

Stabilizację układu drabiny podczas pracy zapewnia bezstopniowy system czterech podpór Vario Jacking. Są one hydraulicznie wysuwanymi czworokątnymi rurami teleskopowymi, a na ich końcu zamontowano talerze podporowe. Talerze uruchamiają się automatycznie po wysunięciu podpór, co daje gwarancję stabilności podparcia. Sterowane są za pomocą joysticków. Dzięki inteligentnemu systemowi sterowania wysięgiem drabiny przy zmianie szerokości podparcia w zakresie od 2400 mm do 5200 mm następuje przeliczenie najwyższej możliwej wartości wysięgu i jej automatyczne ograniczenie.

Paweł Frątczak

Janusz Woźniak

fot. Maciej Buszczak

maj 2016