Adaptacja środków prewencji pożarowej – wykorzystanie wskaźników na przykładzie Niemiec

Adoption of fire prevention measures - predictors in a representative German sample, K. Stumpf, D. Knuth, D. Kietzmann, S. Schmidt, „Safety Science” 94 (2017), s. 94-102.

W obliczu zagrożenia, np. pożarowego, miarą poziomu bezpieczeństwa (np. lokalnej społeczności) jest spotykane często w literaturze określenie gotowości (ang. preparedness). Składa się na nie doświadczenie z wcześniejszych zdarzeń, poziom przygotowania służb reagujących w sytuacji zagrożenia, zdolność do odtworzenia stanu pierwotnego przez lokalną społeczność itd.

O ile jednak literatura szeroko opisuje zagadnienie gotowości na powstanie zdarzenia naturalnego, o tyle nieco zaniedbany jest kontekst gotowości na powstanie pożaru w prywatnym obiekcie. A przecież pożary wewnętrzne występują znacznie częściej niż katastrofy naturalne, choć oczywiście mają znacznie mniejsze skutki. Autorzy artykułu przeprowadzili telefoniczną ankietę wśród 2175 osób różnej płci i w różnym wieku (wartość średnia rozkładu: 49,8 lat, odchylenie standardowe: 16,5 roku). Przyjęto, że gotowość można scharakteryzować jako osobistą (i zrealizowaną) intencję posiadania urządzenia typu detektor dymu. W ankiecie pytano także o wcześniejszą styczność z pożarem: osobistą lub choćby kogoś z najbliższego otoczenia, wiedzę na temat właściwego zachowania w razie pożaru, arbitralne oszacowanie własnego narażenia na pożar w przyszłości itp.

Analiza statystyczna wyników miała pokazać zależności między poszczególnymi odpowiedziami. Co ciekawe, autorzy zaproponowali także wskaźniki, które mogłyby być przydatne w podobnych pracach badawczych. Ta prezentowana w opisywanym artykule miała zbadać gotowość niemieckiego społeczeństwa na ryzyko powstania pożaru. Metoda badawcza może być bez większych przeszkód wdrożona w innych krajach.

bryg. dr inż. Waldemar Jaskółowski, kpt. dr inż. Paweł Gromek i kpt. dr inż. Szymon Ptak są pracownikami Szkoły Głównej Służby Pożarniczej

czerwiec 2017